تأثیرپذیری شدت جزیرة گرمایی شهری تهران از الگوهای همدیدی جو

جزیرة گرمایی با تغییر مؤلفه های اقلیمی در شهرها موجب افزایش نسبی دمای شهرها در مقایسه با حومة آن ها می شود. در این پژوهش برای تحلیل تأثیرپذیری شدت جزیرة گرمایی تهران، نخست 24 روز از سال 2006 انتخاب شد. سپس، مقادیر بیشینه و کمینة شدت جزیرة گرمایی و ساعت رخداد آن ها برای روزهای مورد مطالعه با استفاده از داده های دمایی 14 ایستگاه هواشناسی محاسبه شدند. همچنین، وضعیت باد در ساعت های رخداد کمینه و بیشینه واکاوی شد. همچنین، پس از بررسی همخوانی شرایط سطح زمین و ترازهای جوی بالا با استفاده از نقشه های سطح دریا و تراز میانی جو و مؤلفه های مداری و نصف النهاری باد (به دست آمده از داده های مراکز ملی پیش بینی محیطی، مرکز ملی پژوهش جوی ایالات متحده) ارتباط بین شدت های جزیرة گرمایی و شرایط همدیدی واکاوی شد. نتایج نشان دادند که در زمان حاکمیت شرایط پرفشاری به علت سکون هوا، شدت جزیرة گرمایی افزایش می یابد؛ در حالی که در شرایط کم فشاری عکس این حالت رخ می دهد. همچنین، در نمونه های مورد بررسی، ناهماهنگی سامانه های فشاری با زمان رخداد بیشینه و کمینة جزیرة گرمایی در فصل سرد سال در برخی از موارد به خوبی مشاهده می شود. این در حالی است که در دوره های گرم بین زمان بیشینه و کمینة این پدیده و حاکمیت مراکز فشار سطحی هماهنگی منظمی وجود دارد. همچنین، اختلاف شدت باد حومه با محدودة شهری ارتباط معنی داری با مقادیر بیشینه و کمینة جزیرۀ گرمایی نشان می دهد؛ افزایش اختلاف سرعت باد حومه با نواحی شهری سبب افزایش شدت جزیرة گرمایی و کاهش اختلاف سرعت باد و کاهش شدت جزیرة گرمایی می شود.